Uit koers door Corona
Het coronavirus begon als iets dat ‘ver van ons bed gebeurde’ in China, maar inmiddels weten we natuurlijk dat wereldwijd iedereen de gevolgen ervaart, en zo ook in Nijmegen.
Vele Nijmegenaren hebben het moeilijk omdat ze door de noodzakelijke coronamaatregelen niet of heel beperkt kunnen werken of veel lastiger opleidingen of stages kunnen volgen. We zien bijvoorbeeld dat duizenden zzp’ers een Tozo-aanvraag deden, in de afgelopen weken werden al vele miljoenen euro’s aan voorschotten verleend. Ondernemers in vrijwel alle sectoren proberen met moeite het hoofd boven water te houden.
Niet alleen ondernemers kennen onzekere tijden. Denk maar aan het onderwijs, zorgcentra, verenigingen of culturele instellingen. Overal begint het te knellen naarmate de beperkingen langer duren. Naast de financiële consequenties voor organisaties en individuen kan er de persoonlijke last van eenzaamheid, verveling of onzekerheid zijn.
Het gemeentebestuur heeft in de afgelopen periode maatregelen genomen om de gevolgen voor de stad te verzachten. Als ‘loket’ voor Rijksbijdragen, zoals de Tozo, maar ook met eigen maatregelenpakketten voor inwoners, ondernemers of culturele instellingen. Brede pakketten die tijdelijk lasten verlichten, regels versoepelen en de handelingssnelheid bevorderen.
Deze maatregelen kosten de gemeente uiteraard geld. Er wordt extra geïnvesteerd en er zijn meer uitvoeringskosten voor Tozo, de GGD of de Dar. Bovendien zijn er minder inkomsten, onder meer door uitstel van betaling en minder inkomsten uit parkeren of leges.
Wat dit precies betekent voor de financiële situatie van de gemeente is nu nog niet exact te zeggen. De Voortgangsmonitor die met dit Koersdocument is aangeboden, schetst een eerste beeld. Toch moeten we ook erkennen dat we geen vergelijkbare situatie uit het verleden kennen én we geen glazen bol hebben. Bovendien volgen we besluiten die het Rijk neemt om de crisis te bestrijden. Duidelijk is wel dat we praten over vele miljoenen die we alleen al als stad uitgeven om de gevolgen van de crisis enigszins te beperken.
Dat betekent simpel gezegd dat de positieve lijn in ons financiële beeld onder druk staat, net als in heel Nederland. Hoe groot die impact is, hangt allereerst af van de duur van de crisis, maar ook van de mate waarin andere partijen, zoals de provincie en het Rijk, bereid zijn om gemeenten tijdens en na deze crisis financieel te steunen en compenseren.